Już w drodze mogliśmy poznać pierwszego pasjonata – dh hm. Czesław Bolanowski za mikrofonem w autokarze dał się poznać jako doskonały znawca okolicy i jej historii i bez kłopotu zastąpił pilota wycieczki. Pierwsze nasze kroki w Łowiczu skierowaliśmy do Muzeum Regionalnego przy rynku. Pod opieką wspaniałego przewodnika szczegółowo dowiedzieliśmy się o historii Księżaków, ich historii, zainteresowaniach i twórczości. Dopełnieniem tej wiedzy było zwiedzanie Katedry oraz objazd miasta. Zawędrowaliśmy też do maleńkiego Muzeum Guzików – jak pasje to pasje! 

Szczególnie ważnym dla nas miejscem podczas zwiedzania Łowicza był budynek dawnego więzienia– miejsce akcji Szarych Szeregów „Uwolnić Cyfrę”. Ciekawość nasza była tym większa, że na wycieczce był z nami dh Jacek Kopałko – syn dowódcy tej akcji. Korzystając z tej okazji oraz także z obecności z nami dh Marii Nowickiej „Myszki” – łączniczki „Szarych Szeregów” w Pabianicach całe popołudnie po obiedzie w hotelu poświęciliśmy opowieściom na ten temat. Do spotkania poprowadzonego przez dh pwd. Renatę Gołaszewską dołączyli zaciekawieni tematem miejscowi harcerze ze szczepu „Pełnia”. Młodzi druhowie, w tym szczepowy dh phm. Tomasz Szczepaniak, nie mogło wyjść ze zdziwienia zarówno z powodu słuchania szczegółów akcji „Uwolnić Cyfrę” oraz dalszych losów jej uczestników, jak i innych opowieści o losach zebranych druhen i druhów, które odmieniły ich spojrzenie na własną rodzinę i historię. Atmosfera całego spotkania była bardzo przyjacielska pomimo sporych różnic wieku między nami i naszymi gośćmi. Dziękujemy druhom z „Pełni” za uzupełnienie naszego kominka piosenkami z akompaniamentem gitary oraz za pomoc organizacyjną. 

Po kolacji, pod wodzą druhny phm. Emilii Bielskiej przenieśliśmy się w świat naszych pasji oraz w atmosferę zbliżających się świąt Bożego Narodzenia. Poznaliśmy okoliczne zwyczaje, piosenki, wykonaliśmy (z mozołem!) gwiazdki na choinkę, spotkaliśmy się także z Mikołajem. Podczas kominka oglądaliśmy rękodzielnicze wytwory rodziny druhny Mili, ale także druha Czesława. Niektóre z nich przypomniały nam o zapomnianych umiejętnościach (haft, cerowanie skarpetek, samodzielne wykonywanie świątecznych ozdób…), a niektóre budziły zdziwienie dla samego faktu podjęcia się zadania – np. wyrzeźbienie niedawno w drewnie lipowym krzyża harcerskiego przez dh. Czesława Bolanowskiego.  Czas minął nam miło przy wspólnym śpiewie i akompaniamencie na harmonijce przez druha Leszka z „Pułaszczaków”.

 

W niedzielny poranek odwiedziliśmy rodzinę Państwa Brzozowskich ze Sromowa, którzy od trzech pokoleń kultywują tradycje rzeźbiarskie oraz wykonują ozdoby charakterystyczne dla okolic Łowicza: pająki, wycinanki, barwny haft. Rzeźby w kolorowych łowickich strojach poustawiane są w ich rodzinnym muzeum w sceny z życia Księżaków. Duża część tych scen jest ruchoma i towarzyszy im muzyka ludowa. Pan Brzozowski opowiedział nam o wychowywaniu się w domu, w którym więcej było miejsca dla rzeźb niż dla ludzi i o stopniowym „zarażaniu się” pasją ojca. Obejrzeliśmy też okazałą kolekcję wozów i bryczek.

 

Mimo nieprzyjaznej pogody postanowiliśmy nie opuszczać punktu programu, jakim był spacer po parku pałacowym w Nieborowie. Wysłuchawszy od dh. phm. Anny Jakubowskiej - Rapkiwicz streszczonej historii dóbr nieborowskich wybraliśmy się na spacer we mgle. Dla fotografów - w tym dla fotografa całego naszego projektu dh phm. Krzysztofa Sobańskiego okazało się to jednak zaletą i wróciliśmy z kilkoma bardzo udanymi ujęciami wyłaniających się z mgły postaci, elementów architektonicznych czy drzew. 

 

Wychłodzeni z przyjemnością udaliśmy się na gorącą herbatę do Izby w Nieborowie, gdzie czekała już na nas twórczyni ludowa Pani Beata Rokicka. Specjalnością Pani Beaty są warsztaty rękodzielnicze. My wybraliśmy te świąteczne. Pani Beata sporo opowiedziała nam o bożonarodzeniowych tradycjach w okolicy oraz o zwyczajach w jej rodzinie, a my w tym czasie wykonaliśmy mniej lub bardziej udane kwiaty z bibułki, które finalnie wkomponowaliśmy w samodzielnie przygotowane stroiki. Efekt był imponujący i zachęcił do samodzielnych twórczych działań wokół zbliżających się świat Bożego Narodzenia nawet najmniej utalentowanych plastycznie uczestników naszej wycieczki.

Biorąc pod uwagę cały przebieg naszej wyprawy trzeba przyznać, że jej nazwa „Mój Ród-moje pasje” była jak najbardziej trafiona. Mamy nadzieję, że wszyscy wracali do domów z mocnymi postanowieniami przekazywania następnym pokoleniom naszych umiejętności, wiedzy i doświadczenia. 

 

My, jako organizatorzy mamy poczucie dobrze wykonanej instruktorskiej pracy i ze spokojem zamykamy projekt wracając do własnych rodzin i własnych pasji oraz do świątecznych przygotowań. 

Wszystkim uczestnikom projektu „Wędrowna Akademia Pasjonatów” i wszystkim wspierającym nas w jego wykonaniu serdecznie dziękujemy i życzmy Wesołych Świąt. Szczególne zaś podziękowania kierujemy do Regionalnego Centrum Pomocy Społecznej w Łodzi, które współfinansowało nasze działania.